Plamy na obrusie, brudne naczynia
To brzmi jak z sennego koszmaru, ale bardzo często się zdarza. I bardzo często nie jest to winą resturatorów i obsługi sal, lecz wynikiem błędów dekoratora. Aby wyjaśnić ten problem musimy odpowiedzieć na dwa pytania
Powstawanie zabrudzeń.
Po pierwsze: pyłek kwiatów. Każdy kwiat produkuje pyłek. Jednak nie oznacza to, że każdy kwiat jest niebezpieczny. Ostrożność należy zachować przy stosowaniu lili czy gloriozy. Specjaliści zalecają profilaktyczne usunięcie pylników.
Po drugie :woda. Tu niebezpieczeństwo może pojawić się z dwóch stron. Nieszczelne naczynia to źródło przecieku. Dlatego trzeba na bieżąco kontrolować ich stan techniczny. O ile że szklanymi naczyniami jest prosto, ponieważ pęknięcia na powierzchni są doskonałe widoczne, to ceramika może sprawić kilka przykrych niespodzianek. W strukturze mogą występować mikropory, przez które woda będzie się przesączać. Podczas użytkowania mogą się pojawić niezauważalne pęknięcia, również niebezpieczne. Naczynia z drewna czyli różnego rodzaju skrzynki i szkatułki od razu możemy uznać za przemakalne i dodatkowo, solidnie je uszczelnić. Kolejny punkt w którym mogą pojawić się problemy z wodą to sposób nalewania i dolewania wody do naczynia. Gdy mamy do czynienia z naprawdę olbrzymimi naczyniami, często proces ich napełniania zachodzi na stole. Należy przy tym zachować duża ostrożność i używać właściwych „nalewaczek „ aby nie zalać elementów dekoracyjnych. Gdy dekorujemy uroczystości odbywające się na świeżym powietrzu, najczęściej w ciepłe pory roku i w ciepłe pory dnia ostatnią naszą czynnością przed odejściem powinno być dolanie wody do kompozycji. Wyobraźcie sobie rozmiar katastrofy na tym etapie, gdy całość stołu jest już przygotowana a goście wkrótce zaczną się pojawiać.
Po trzecie : zabrudzone naczynia. Może zdarzyć się, że stół roboczy nie był dostatecznie sprzątnięty i zabrudził się spód wazonu, lub podczas pleneru ustawiliśmy naczynia bezpośrednio na ziemi. Resztki liści, trawa, drobne kamyczki, błoto. To wszystko może znaleźć się na pięknie uprasowanym obrusie jeśli nie będziemy uważni.
Po czwarte : resztki gąbki florystycznej. Ten problem dotyczy także częściowo poprzedniego punktu. Resztki gąbki mogą pozostać na zewnętrznych ściankach naczynia (ten problem już został omówiony w poprzednim punkcie) lub unosić się swobodnie w wodzie w przezroczystym wazonie. Okruchy i kawałki gąbki pływające w przezroczystym wazonie pomiędzy łodygami roślin to wyjątkowo nieciekawe widowisko. Małe kawałki zielonej gąbki mają tendencję przyczepić się do rąk florystyka i w ten sposób znaleźć się na tkaninach ozdobnych.
Po czwarte: różnego rodzaju żyjątka i zwierzątka. Mogą się one wydostać bezpośrednio z dekoracji wzbudzając niechęć i panikę. Szczególną ostrożność należy zachować, gdy używamy własnoręcznie pozyskanego naturalnego materiału np mchu, kory czy jesiennych liści. Oznacz to, że każdy kawałek takiego materiału musi być dokładnie skontrolowany. W przypadku mchu jest to praktycznie niemożliwe. W tej sytuacji bezpieczniej jest zakupić oczyszczony i stabilizowany materiał.
Co może ulec zabrudzeniu?
Po pierwsze : bieżniki i serwetki, czyli tkaniny, które często mają bezpośredni kontakt z dekoracjami. Zwłaszcza ubrudzone serwetki są niedopuszczalne, ponieważ podczas posiłków są używane do ocierania twarzy. Dodatkowo należy wziąć pod uwagę, że niektóre rośliny (np. Tojad lub konwalia) są trujące. Nie sądzę, że ktoś może się rzeczywiście otruć, ale sama myśl jest wystarczająco nieprzyjemna.
Po drugie: ubrania. Goście przemieszczają się po sali , sięgają po potrawy i napoje, kładą serwetki na kolana. Istnieje dużo możliwości zabrudzenia pyłkiem roślin, a niektóre z tych zabrudzeń mogą pozostać na stałe.
Po trzecie : potrawy. Potrawy często są ustawiane pomiędzy źle zaplanowanymi dekoracjami. Na pewno nie poprawia apetytu widok roślin sięgających jedzenia na półmiskach, czy opadających w potrawy płatków.
Zapewnić, aby nic nie zostało zniszczone przez wodę.
Ten punkt zdaje się być jasny. Musimy sprawdzać stan naczyń, ich szczelność i ewentualnie zastosować koleją wodoszczelna warstwę. Z naczyniami szklanymi zasadniczo sprawa jest jednoznaczna, natomiast ceramika może posiadać mikropęknięcia niedostrzegalne gołym okiem, lecz przez to niemniej niebezpieczne. Należy zwrócić też szczególną uwagę na naczynia z drewna i metalu.
Dobrać rośliny ze względu na ich trwałość.
Różne rośliny wykazują się różną trwałością. Wielu roślinom możemy pomóc inne takie jak storczyki, anturia i strelicje to rośliny same z siebie bardzo trwałe i stabilne. Problemy pojawiają się, gdy chcemy użyć modnych obecnie delikatnych kwiatów polnych. Pomocą mogą nam służyć różnego rodzaju odżywki dodawane do wody i pomagające im przetrwać. Jednak najważniejszy jest dobór roślin na etapie projektowania i podstawowa wiedzą z zakresu botaniki. Kłopotów możemy także oczekiwać gdy użyjemy szybko rosnących roślin np.tulipanów. Trzeba im zapewnić dużo przestrzeni w kompozycjach i przewidzieć ich zachowanie.
Zapewnić roślinom odpowiednią ilość wody.
Wymagania roślin co do ilości wody są bardzo różne. Niektóre wymagają dużej jej ilości, inne mniejszej. Niektóre nie tolerują gąbki florystycznej i bardzo szybko giną. Czasami gąbka florystyczna jest niewłaściwie (czyli niedostatecznie) nawodniona.
.Umożliwić późniejszą pielęgnację roślin i ich dalsze nawadnianie.
Istnieją różne metody propagowane przez florystów. Niektórzy twierdzą, że gąbkę florystyczną tak należy dobrać do naczynia by została wolna przestrzeń do nalania wody. Inni proponują pozostawić na środku naczynia wolną przestrzeń pomiędzy roślinami, aby móc dolać wody. Zalecenia są różne, lecz reguła jest jedna. Gąbka florystyczna nie może leżeć bezpośrednio na materiale pochłaniającym wodę np na tkaninie i jej krawędzie powinny być w jakiś sposób zabezpieczone przed wysychaniem. Czyli powinna znajdować się w naczyniu, a jedynie jej górna część może wystawiać.
.Zapewnić stabilność wszelkich zwłaszcza wysokich elementów.
Jest to podstawowa sprawa. Wszystkie wysokie elementy muszą być ustabilizowane i mogą się w kompozycji przemieszczać. Jeśli używamy wysokich kwiatów, czy grubych gałęzi musimy pamięć o ich solidnym umocowania w konstrukcji. Jeśli wykonujemy dekoracje na wysokich stojakach, musimy im zapewnić solidną podstawę. Jeśli używamy szklanych wazonów, bezpiecznie będzie nalać do nich wody., aby zapewnić im stabilność. Wszelkiego rodzaju konstrukcje takie jak np łuki powinny być wcześniej dokładnie przetestowane polowych warunkach.
Zaplanować odpowiednią wielkość dekoracji w stosunku do wielkości stołu i pomieszczenia.
Czasami spotykam się że zdaniem „Interesują nas skromne dekoracje” Jednak co innego znaczą skromne na stole obiadowy w jadalni, a co innego na kilkumetrowym stole w wysokiej sali bankietowej. Po prostu te skromne z pierwszego przypadku w drugim po prostu nikną.
.Zapewnić, że kompozycja będzie stabilna i nie rozpadnie się.
Ten punkt jest częściowo powiązany z punktem nr 6. W obu przypadkach chodzi o solidność wykonania, lecz teraz zajmiemy się nie stabilnością całej dekoracji, czyli tym, żeby się nie przewróciła, ale tym, żeby się nie rozpadła. Poszczególne części lub piętra powinny być ze sobą mocno połączone ilość gąbki w naczyniu powinna być odpowiednio duża, aby zapobiec jej wyłamaniu się pod ciężarem kwiatów itd.
Cześć problemów poruszonych w tym artykule odnosi się do wiedzy i doświadczenia dekoratora (pkt 3,6 i 8 ) Niektóre z nich bazują na zdrowym rozsądku (pkt.1, 6 ) a inne dotyczą zaplecza materiałowego. Mimo, że tematyka dekoracji stołów jest ogólnie znana, o powodzeniu i efekcie końcowym decydują niuanse nie do końca znane i uświadomione sobie. O tym, czy będziecie zadowoleni z wyników pracy dekoratora decydują małe detale, które mają wielkie znaczenie.
Jeśli zainteresował cię sposób naszej pracy skontaktuj się z nami. :)